مولای من کجایی آقا جانم ؟

کجایی من به دنبال شما بیایم؟ چرا که نیک میدانم کمال بی ادبی ست به شما بگویم بیا بیا...

مگر شما به کجا رفته ای؟

آری رفته ای از یادم
لیک نشانی بده کجایی ای عزیز ملک وجودم

منم که شما را در نظر که هیچ ؛ از یاد هم برده ام

از زندگیم کلاً برون رانده ام تو را

آقای خوبم ؛ بیچاره ام خوب میدانی از چه می گویم


پس ای یوسفم که تو را در چاه انداختیم


اسغفار کن برایمان که سخت پشیمانیم

به دنبالت میگردیم هلالمان کنی آقای مهربانی

ترا گر نشانه ای بیاببم به دنبالت می آییم

و آنقدر نیکی میکنیم تا سر رشته نیکی ها را بیابیم.